maandag 18 september 2017

Van Fish River Canyon (Namibië) naar Upington (Zuid-Afrika)



(16 September)
De rit vanuit de Fish River Canyon was vooralsnog de laatste over gravelwegen. Wat een verademing! Maar van de andere kant ook wel een stuk saaier rijden. Onderweg zagen we nog impala’s, gemsbokken, struisvogels, mongooses en dikdiks. De grensovergang, waar ik me altijd een beetje druk over maak, ging probleemloos. Eerst Namibië uit: per persoon een formulier invullen met allerlei gegevens die je uit je paspoort overschrijft, je beroep, je reden van vertrek, je laatste overnachtingsplaats en je nieuwe overnachtingsplaats. Plus een formulier voor de auto waarop je naast het kentekennummer ook het (met de hand in doktershandschrift al op een formulier van de verhuurmaatschappij geschreven) chassisnummer en registratienummer moet invullen. Alles wordt door de beambte gecontroleerd en de nodige stempels worden gezet in je paspoort. Dan door naar loket 2 waar er stempels gezet werden op het formulier voor de auto. Dan ca. 13 km door niemandsland voordat je de grens van Zuid-Afrika bereikt. Daar begint het hele feest van voor af aan, maar nu voor het binnenkomen van Zuid-Afrika: per persoon een formulier invullen met allerlei gegevens die je uit je paspoort overschrijft, je beroep, je reden van vertrek, je laatste overnachtingsplaats en je nieuwe overnachtingsplaats. Alles wordt door de beambte gecontroleerd en de nodige stempels worden gezet in je paspoort. Dan door naar loket 2 waar er stempels gezet werden op het formulier voor de auto. Dan door naar loket 3 : de politie. Die zet alle gegevens van je paspoort nog een keer in de computer en vult handmatig op een formulier alle gegevens van de bestuurder en de passagier en de auto nog een keer in. Dan via de politiecontrole door de poort, praatje maken met de politieambtenaar en je bent erdoor. Al met al 45 minuten werk gehad, dus dat viel reuze mee. 

In Upington verblijven we bij een Guesthouse, bij een gezin met 3 dochters en een Deense Dog (lekker kwijlend haha). Voor de veiligheid zit hier een groot stalen frame voor de deur aan de binnenkant, dat ook op slot kan. Voelt wel een beetje raar maar toen ze alles net gerenoveerd hadden, is hier ingebroken en zijn alles kamers voorzien van zo’n frame en is de tuin voorzien van Bruno, de Deense Dog. Het is hier lekker rustig, we hebben een vuurtje mogen maken in de braai en hebben na de grote schaal verrukkelijke sushi die we vanmiddag hebben gehad, lekker met een wijntje en knabbeltje genoten bij het vuur de rest van de avond. 

Ik maakte in de tuin nog wel een leuke foto van een zogenaamde “African hoopoe”, een geinig roze beest met een kuif. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten